Seminarium Odnowy Życia w Duchu Świętym

- Szukasz…

- szukasz miłości, obecności?

- szukasz Jezusa? Albo słyszałeś że ON szuka Ciebie?

- jesteś zmęczony, bez entuzjazmu do nauki, pracy?

- chcesz w końcu coś zmienić w swoim życiu…

- chcesz zmienić swój stosunek do ludzi, Boga?

- chcesz pogłębić swoją więź z Bogiem we wspólnocie?

- pragniesz odkryć w sobie charyzmaty i dary Ducha Świętego?

- Pragniesz tego doświadczyć?

Przyjdź na spotkanie Seminarium Odnowy w czwartek o godz. 18.30 
(pierwsze spotkanie miało miejsce 8 listopada 2012 )

Co to jest Seminarium Odnowy w Duchu Świętym?

Można powiedzieć, że są to swego rodzaju rekolekcje skierowane do młodzieży, studentów, osób dorosłych. Seminarium Odnowy jest przeznaczone dla osób pragnących odnaleźć wiarę lub ją pogłębić. Raz w tygodniu odbywa się spotkanie, podczas którego jest czas na konferencję, dzielenie się w grupach oraz modlitwę wspólnotową.

Każdy z 9-ciu tygodni ma określony temat, związany z najważniejszymi kwestiami dotyczącymi życia duchowego (m.in. rozeznawania duchowego, przebaczenia i uzdrowienia, działania Ducha świętego, grzechu i nawrócenia, osobistej relacji z Bogiem itd.).

Ci, którzy przeżyli już ten czas, mówią, że to czas uzdrowienia i dotyku samego Boga. By wziąć udział w tych rekolekcjach nie trzeba pakować manatków i drałować na drugi koniec Polski. Wszystko jest na miejscu. W rodzinnej parafii (dla większości). Poza tym: to rekolekcje rozciągnięte w czasie. Nie trzeba drążącą ręką wypisywać tygodnia urlopu.

Seminarium Odnowy w Duchu Świętym to forma rekolekcji „w domu”. Codzienna osobista modlitwa plus cotygodniowe spotkanie we wspólnocie (przez 9 tygodni). Całość wieńczy pełna ognia modlitwa o przyjęcie darów Ducha Świętego. Tu nie „zachwala się” Pana Jezusa, opowiadając o tym, jaki jest fajny. Nie ma też teoretyzowania bez praktyki. Modlitwa wspólnotowa nie tylko kończy całe rekolekcje, ale jest ich nieodłączną częścią.

Seminarium Odnowy w Duchu Świętym jest tak, jak odnowa wiosny w przyrodzie. Kiedy przypatrujecie się temu, co czyni wiosna w przyrodzie, zauważacie, że przemienia absolutnie wszystko; dotyka kwiatów, drzew, ziemi, śpiewu ptaków. Dotknięcie wiosny przemienia wszystko co istnieje w przyrodzie. Podobnie Odnowa w Duchu Świętym, dotyczy wszystkiego co należy w człowieku przemienić - odnowić. Jest ona odkryciem - przez każdego z nas - tajemnicy Zesłania Ducha Świętego.

Seminarium wzbudza żywą wiarę, prowadzi do spotkania z miłującym Bogiem, pomaga w nawiązaniu szczególnej relacji z Duchem Świętym, i otwiera na Jego działanie. To właśnie Duch Święty chce odnawiać całego człowieka, a w szczególności Jego serce. I dokonuje tego, jeśli otworzysz Mu swoje serce.

Jeśli pragniesz tego i decydujesz się uczestniczyć z otwartym sercem w Seminarium, Duch Święty będzie działał bardzo mocno w twoim życiu, o czym sam osobiście się przekonasz.

W Seminarium może uczestniczyć każdy, kto wyrazi takie pragnienie.

Spotkania modlitewne - wraz z katechezami - będą się odbywały w czwartki o godz. 18:30, zaraz po Mszy św. na którą serdecznie zapraszamy (godz. 18.00). Eucharystia jest najlepszym przygotowaniem do dobrego przeżycia każdego spotkania podczas seminarium.

                                                                                                 

Rozpoczęcie seminarium: czwartek, 8 listopada 2012 r., godz. 18:30

Miejsce: kościół oo. pijarów pw. Najświętszego Imienia Maryi w Krakowie, ul. Dzielskiego 1

Zgłoszenia, zapisy oraz wszelkie informacje: o. Marek, barczewski@pijarzy.pl, tel. 792-311-265 (może być sms), także w zakrystii albo na spotkaniu po Mszy, facebook

Przyjdź!
Przyjdź Duchu Święty!


Plan Seminarium:

08.11.2012          Spotkanie wprowadzające.

15.11.2012          Duch Święty objawia i prowadzi nas do Ojca. Ojcowskie Serce Boga.   
                            Skosztuj i zobacz ... .

22.11.2012          Zerwana więź. Życie zranione grzechem.

29.11.2012          Jezus Chrystus jest Zbawicielem i Odkupicielem człowieka. Jezus Chrystus
                            jest MOIM Zbawicielem i Odkupicielem. Krzyż Pana Jezusa.

06.12.2012          Modlitwa o uzdrowienie.

13.12.2012         „Daj by i Syn poznany był ...". Jezus Chrystus jest Panem. Celebracja
                           przyjęcia Pana Jezusa jako osobistego Pana i Zbawiciela.

20.12.2012         Duch Święty - dar i darowanie się Boga.

03.01.2013         „Gdy Duch Święty zstąpi na Was, otrzymacie Jego moc i będziecie moimi
                           świadkami ..." Modlitwa o chrzest w Duchu Świętym.

10.01.2013         Życie w Duchu Świętym. Idźcie i głoście ... .

Tydzień  siódmy

DUCH ŚWIĘTY.  „DAR”  I „DAROWANIE  SIĘ  BOGA”.

    

Dzień pierwszy.  Rozważ Słowo Boże:    2 Tm 1, 6-9                     2Tm 2, 1-7

Papież Paweł VI, przemawiając 16 października 1974 roku podczas środowej audiencji, wyznał po raz kolejny, że „Kościół żyje dzięki wylaniu Ducha Świętego; wylaniu, które nazywamy łaską, to znaczy darem z łaskawości serca, miłosierdzia i miłości Ojca,               a objawione nam to jest w świetle odkupienia dokonanego przez Chrystusa w Duchu Świętym”.

Papież zachęcał następnie do wiary w ciągłość doświadczenia Zielonych Świąt w Kościele,  w świecie, jako cudu łaski, który jednakże nie dokona się w pełni, jeśli chrześcijanie nie będą czuli potrzeby i nie otworzą się na dary Ducha Świętego.

Veni Sancte Spiritus!  Przyjdź Duchu Święty!

Dzień drugi.   Rozważ Słowo Boże:        1Kor 12, 1-11                 Dz 8, 25-40

W obliczu zaniku wiary i ekspansji ateizmu w dzisiejszym świecie zadaniem  Kościoła jest uobecniać i czynić niejako widzialnym Boga Ojca i Jego Syna Jezusa Chrystusa przez nieustanne odnawianie się i oczyszczanie pod kierunkiem Ducha Świętego.

Sobór Watykańskimi przywołał nauczanie biblijne dotyczące charyzmatów. One mogą stać się przejawem osobowego działania Ducha Świętego w ochrzczonych. Mogą stanowić konkretne uobecnianie Bożej łaski w życiu wierzących i wspólnot kościelnych.

Veni Sancte Spiritus!  Przyjdź Duchu Święty!

           

Dzień trzeci.   Rozważ Słowo Boże:       Dz 4, 23-31                     Dz 5, 12-16

Kościół pierwszych lat swojej historii był Kościołem Ducha Świętego.

Bycie chrześcijaninem oznaczało wówczas posiadanie żywych Jego darów.

Duch Święty dla wierzących w Chrystusa nie był tylko jednym z punktów wyznawania wiary, ale był życiem, siłą  i radością wspólnot, które gromadziły się w imię Pana.

Darów charyzmatycznych doświadczano w obfitości, gdyż pierwsi chrześcijanie nie obawiali się o nie prosić.

Veni Sancte Spiritus!  Przyjdź Duchu Święty!

Dzień czwarty.   Rozważ Słowo Boże:      Jl 3, 1-2                         Dz 8, 4-17

            Charyzmaty są dla wszystkich. Ogłosił to uroczyście św. Piotr, jako głowa Kościoła, w swym pierwszym oficjalnym wystąpieniu w dzień Pięćdziesiątnicy, cytując proroctwo Joela, które w tym momencie zostało spełnione.

Duch Święty jest Darem Ojca osiągalnym dla wszystkich, ale Jego charyzmaty, chociaż są dla wszystkich, to jednak są różne dla różnych osób.

Charyzmaty są więc darami danymi darmo przez Dycha Świętego. Nie są premią za nasze zasługi. Otrzymuje się je nie przez wzgląd na nasze cnoty, ale z łaskawości Dawcy.

Veni Sancte Spiritus!  Przyjdź Duchu Święty!

  

Dzień piąty.  Rozważ Słowo Boże     J 21, 15-19               1Kor 2, 1-16

            Duch Święty wybierając ludzi jako narzędzia do spełnienia chwały Bożej, nie szuka ich przede wszystkim wśród wielkich i mądrych tego świata, ale wśród cichych i pokornych.

Od Piotra w chwili ustanowienia go zwierzchnikiem Kościoła nie żądał Jezus uzyskania stopni naukowych na uczelniach Rzymu czy Aten, ani nawet uczęszczania do szkól rabinistycznych, ale domagał się próby miłości: „Szymonie …..czy miłujesz Mnie więcej aniżeli ci?” (J21, 15).

Także Paweł najbardziej wykształcony spośród uczniów, też nie wybrał innego sposobu działania.

Veni Sancte Spiritus!  Przyjdź Duchu Święty!

Dzień szósty.  Rozważ Słowo Boże:   Dz 11, 1-26

„Kościół – powiedział papież Paweł VI – potrzebuje wiecznie trwających Zielonych Świąt. Potrzebuje ognia w sercu, słów wypływających z ust i proroczego spojrzenia”.

„Wszystkim mieszkańcom ziemi wysuszonej i wypalonej, ludziom zniewolonym

dobrobytem i własnymi sukcesami, dzisiejszemu człowiekowi rozczarowanemu                                 i zrezygnowanemu, każdy chrześcijanin może i powinien  oznajmić, że Chrystus żyje, że jest obecny wśród nas, że przygotowuje nieustannie nasze szczęście i stara się ulżyć naszym cierpieniom”.                                                           (Paweł VI, przemówienie z 15 listopada 1972)

Veni Sancte Spiritus!  Przyjdź Duchu Święty!

Czwartek z Biblią

Czwartek, godz. 19.00

Spotkanie dla tych którzy pragną 

głębiej wniknąć w słowo Boże zawarte w Biblii - słowo czytane podczas niedzielnych Mszy świętych. Wszystko po to, by móc je lepiej zrozumieć i żyć nim pośród codzienności.

Jest to również spotkanie dla tych, którzy wcześniej nie mieli absolutnie nic wspólnego z Biblią, a chcieliby to zmienić.

Na każdej Mszy świętej podczas liturgii Słowa Bożego Kościół czyta nam Ewangelię. Nie zawsze ją słyszymy, nie zawsze do nas dociera. Czasem zagłuszają ją inne nasze myśli, zmartwienia, zmęczenie, wewnętrzny hałas czy brak skupienia, i wtedy się z nią mijamy. Tymczasem Dobra Nowina zawarta w Biblii jest skarbem ukrytym na „roli” naszej codzienności. Kiedy ją odkrywamy, staje się jak światło u naszych stóp; jak chleb, który zaspokaja głód; jak źródlana woda, która gasi pragnienie; jak latarnia, która oświetla drogę; jak reguła życia, która uczy rozeznawać i wybierać miedzy dobrem i złem, między Bożym i ludzkim myśleniem. Aby tak się stało, Słowo Boże zawarte w Piśmie św. potrzebuje zażyłego spotkania z naszym umysłem i sercem. Zwłaszcza z sercem! Może dotrzeć do niego, kiedy potrafimy się zatrzymać, słuchać i medytować otrzymane Słowo. Niejednokrotnie chcemy, ale nie potrafimy. Szukamy pomocy jak najprostszej, przewodnika, który poprowadzi nas do serca tekstu i pomoże skonfrontować z nim własne życie.

  

Spotkania z Biblią – są praktyczną pomocą do modlitwy Słowem zawartym w Piśmie świętym. Pracujemy na tekstach czytań niedzielnych i staramy się odnaleźć w natchnionym tekście kluczowe przesłanie, które stanie się pokarmem do medytowania Słowa Bożego i życia nim pośród codzienności. 

Wyjazd integracyjny do Łapsz Niżnych

Zapraszamy na wyjazd integracyjny wszystkich którzy już zdążyli zaistnieć w nowej Odnowie na Rakowicach, bądź chcieliby do niej dołączyć. Będzie to świetna okazja aby się bliżej poznać, wspólnie pomodlić i odpocząć.

Termin:  5-6 października 2012

Koszt:    43 zł. (nocleg i wyżywienie) + przejazd

Miejsce:  Pijarski Ośrodek Edukacyjno - Wypoczynkowy " Pieniny Spiskie" w Łapszach Niżnych.

Wyjazd w piątek ok. godz. 17.00, i powrót w sobotę wieczorem ok. 22.00.

Tak było:

 

Środowe Spotkania - Czas Łaski, godz. 19.00

Grupa spotyka się w środy na spotkaniach modlitewnych, których głównym elementem jest głośna, żywa modlitwa. Plan spotkania ma strukturę otwartą, lecz pewne elementy powtarzają się: zaproszenie Ducha Świętego do prowadzenia spotkania, uwielbienie Boga (ten rodzaj modlitwy przeważa), słuchanie Słowa Bożego, nauczanie, osobiste świadectwo życia uczestników spotkania.

Czas łaski to szczególny czas, w którym trwamy na modlitwie przed Panem.

Jest to czas uwielbienia Boga, na który zapraszamy wszystkich, bez względu na wiek czy płeć. Wspólnotę tworzą ludzie różnych stanów.
W czasie spotkania każdy uczestnik może doświadczyć różnych rodzajów modlitwy: modlitwy uwielbienia śpiewem, modlitwy Słowem Bożym, modlitwy prośby i dziękczynnej.
Jeśli doświadczamy dobra, to pragniemy nim się dzielić. Zapraszamy każdego, kto chce się wspólnie modlić.
Przyjdź aby razem z nami uwielbiać Pana oraz dzielić się tym, jak działa w Twoim życiu.

Chrzest w Duchu Świętym, a Seminarium Wiary

Chrzest w Duchu Świętym, zwany także „wylaniem Ducha Świętego” lub „modlitwą odnowienia darów Ducha Świętego” nawiązuje do biblijnej i historycznej Pięćdziesiątnicy (Dz 2, 1-41). W tym dniu apostołowie otrzymali Ducha Świętego (zostali ochrzczeni w Duchu Świętym), czemu towarzyszyło mówienie językami i przepowiadanie Jezusa z mocą (nawróciło się ok. 3 tys. ludzi).

Chrzest w Duchu Świętym odbywa się zwykle podczas modlitwy całej wspólnoty z nałożeniem rąk na człowieka, który prosi o to. Często taką modlitwę poprzedza kilkutygodniowe seminarium życia w Duchu (zwane też rekolekcjami ewangelizacyjnymi Odnowy). Polega ono na codziennym, samodzielnym rozważaniu Słowa Bożego, słuchaniu konferencji oraz na dzieleniu się swoimi doświadczeniami z modlitwy w małych grupach. Seminarium życia w Duchu to podstawowa forma ewangelizacji proponowana przez ruch Odnowy w Duchu Świętym. Prowadzi do nawrócenia się od grzechu, przyjęcia Jezusa jako Pana i Zbawiciela swojego życia, a następnie do przyjęcia charyzmatów, otrzymywanych po to, by służyć innym.

Jest to wydarzenie pozasakramentalne, lecz wypływające z sakramentu chrztu oraz bierzmowania. Polega na ożywieniu darów złożonych przez Boga w człowieku w czasie udzielania sakramentów. Wiąże się ze szczególną interwencją Ducha Świętego w życie człowieka. Dzięki niej człowiek nawiązuje osobową więź z Bogiem, pogłębia się jego świat modlitwy, życie staje się pełne pokoju i radości związanych z bliskim przeżywaniem obecności Boga, pojawia się pragnienie opowiadania innym o swoim przeżywaniu wiary.

Seminarium wiary - Seminarium odnowy wiary - Seminarium życia w Duchu - REO

Rekolekcje Ewangelizacyjne Odnowy w Duchu Świętym (REO)

DLA KOGO: Dla wszystkich, którzy przeżywają tęsknotę za Bogiem; nie znają Boga lub znają Go za mało; stracili sens życia lub pogubili się w życiu.

KRÓTKI OPIS: W czasie rekolekcji głoszone jest podstawowe orędzie chrześcijańskie o Bogu, który kocha, o Jezusie Chrystusie, który umarł i zmartwychwstał dla zbawienia każdego człowieka, o Duchu Świętym, który uświęca i daje moc do szczęśliwego życia zgodnego z wolą Boga.

CEL REKOLEKCJI: spotkanie z Bogiem i doświadczenie Jego miłości, oraz do pogłębionej decyzji oddania się Chrystusowi jako Panu. 

W grupach Odnowy w Duchu Świętym traktowane są jako rekolekcje inicjacyjne, przygotowujące do modlitwy o nowe wylanie Ducha Świętego. Od nich rozpoczyna się droga formacji. 

Seminarium to czas konferencji, modlitw i warsztatów pogłębiających i umacniających wiarę w Jezusa Chrystusa.

Wieczory Chwały i Uwielbienia

W sobotnie wieczory zapraszamy na Wieczór Chwały i Uwielbienia. Tego dnia spotykamy się by wielbić Boga, by oddać Mu chwałę całym sobą, wspólną modlitwą, śpiewem i tańcem. Bądź razem z nami w trakcie tej duchowej uczty! Będziesz podniesiony, zainspirowany i gotowy by działać! Modlitwa uwielbienia, słuchanie Słowa Bożego, spotkanie z ludźmi którzy oddali życie Jezusowi Chrystusowi - będziesz nasycony! 

Oprócz uwielbienia i głoszenia Słowa Bożego planuje się modlitwę o przełom w życiu osób, które przyjdą na to wydarzenie.

Przyjdź i Ty i otrzymaj swój przełom!

 A wszelkie stworzenie, które jest w niebie i na ziemi, i pod ziemią, i na morzu, i wszystko, co w nich przebywa, usłyszałem, jak mówiło: Zasiadającemu na tronie i Barankowi błogosławieństwo i cześć, i chwała, i moc, na wieki wieków! (Apokalipsa 5, 13)

• czas: ??? (sobota) 
• godzina: ??? (19:30)
• miejsce: kościół Najświętszego Imienia Maryi w Krakowie - Rakowicach

Zapraszamy! 

Co To Jest Uwielbienie

Modlitwa uwielbienia

 „Modlitwa jest wzniesieniem duszy do Boga [...] Uwielbienie jest tą formą modlitwy,
w której człowiek najbardziej bezpośrednio uznaje, że Bóg jest Bogiem. Wysławia Go dla Niego samego, oddaje Mu chwałę nie ze względu na to, co On czyni, ale dlatego że ON JEST." (KKK 2639)

Modlitwa uwielbienia jest najwyższą formą modlitwy. Bóg wzywa nas, abyśmy oddawali Mu chwałą, stawali się ludźmi wielbiącymi. Pismo św. wypełnione jest modlitwami oddającymi Bogu cześć, chwałę i uwielbienie, oraz wezwaniami do uwielbienia i oddawania Bogu chwały. Kiedy modlimy się Słowem Bożym łatwiej jest nam stać się ludźmi wielbiącymi Boga.

1. Tradycja Biblijna.

a. Stary Testament niesie 37 pieśni i hymnów oraz część psalmów
ogłaszających chwałę Boga. Bóg tego pragnie:

„Pan jest moja mocą i źródłem męstwa! Jemu zawdzięczam moje ocalenie. On Bogiem moim, uwielbiać Go będę, On Bogiem ojca mego, będę Go wywyższał."(Wj 15,2)

„Lud ten, który sobie utworzyłem, opowiadać będzie mojąchwałę."(Iz 43,21) „Wielki jest Pan i godzien wielkiej chwały." (Ps 48,2)

„Wszystkie narody, klaskajcie w dłonie, wykrzykujcie Bogu radosnym głosem, bo Pan najwyższy [...] jest wielkim Królem nad całą ziemią." (Ps 47,2-3)

b.      Nowy Testament zawiera 14 hymnów, oraz krótkie modlitwy uwielbienia:

·        Maryja woła u Elżbiety: „Wielbi dusza moja Pana i raduje się duch mój w Bogu, moim Zbawcy. "(Łk 1,46-55)

·        Zachariasz prorokuje: „Niech będzie uwielbiony Pan, Bóg Izraela." (Łk 1,68-79)

·        Aniołowie „mnóstwo zastępów niebieskich [...] wielbiły Boga słowami: „Chwała Bogu na wysokościach, a na ziemi pokój ludziom Jego upodobania." (Łk2,13-14)

·        Później sam Chrystus woła: „Wysławiam Cię, Ojcze, Panie nieba i ziemi!" (Łk10,21;Mt11,25)

·        Apokalipsa ukazuje uwielbienie w niebie składane „Żyjącemu na wieki wieków":(„Święty, Święty, Święty, Pan Bóg wszechmogący, Który był i Który jest, i Który przychodzi. [...] Godzien jesteś, Panie i Boże nasz, odebrać chwałę
i cześć, i moc, boś Ty stworzył wszystko, a dzięki Twej woli istniało i zostało stworzone." (Ap4,8-11; zob. też; 5,9-10.12-13; 15,3-4)

·        Św. Paweł przekazuje hymny i modlitwy uwielbienia pierwszych chrześcijan: „Jedyny Władca, Król królujących i Pan panujących, jedyny mający nieśmiertelność, który zamieszkuje światłość niedostępną, którego żaden z ludzi nie widział ani nie może zobaczyć: Jemu cześć i moc wiekuista! Amen." (1 Tm 6,15-16)

„Niech będzie błogosławiony Bóg i Ojciec Pana naszego Jezusa Chrystusa." (Efl,3)

Apostoł Narodów kieruje też wezwanie woli Bożej, abyśmy żyli „ku chwale Jego majestatu." (Ef 1,6.12.14)

·        A zatem:

·        - mamy „żyć ku chwale Bożej": „Przeto czy jecie, czy pijecie, czy cokolwiek innego czynicie, wszystko na chwałę Bożą czyńcie." (1 Kor 10,31)

·        - oraz modlić się wielbiąc Boga.

2.      Jak uwielbiać Boga w modlitwie ?

Całkowicie BEZINTERESOWNIE.

Uwielbiamy Boga - nie ze względu na Jego czyny, za Jego łaski, dary, za coś. Za coś dziękujemy. Uwielbiamy samego Boga objawienia z rozumnego uznania, że jest. „JESTEM, KTÓRY JESTEM" (Wj 3,14).

Gdy uwielbiamy Boga, skupiamy naszą uwagę na Nim samym. Nie prosząc
o pomoc, o rozwiązanie problemu. Bóg sam jest jedynym obiektem naszej modlitwy uwielbienia. A zatem uwielbiamy

·        Boga w Trójcy Świętej Jedynego, całą Trójcę Św.,

·        Ojca, Syna i Ducha Świętego, każdą z Osób Bożych,

·        w Jego przymiotach (Ps 145),

·        w Jego dziełach, które ukazują wszechmoc i wspaniałość Stwórcy

        (Dn 3,51-91; Psl48),

·        w koronie dzieł - człowieku (Ps 8; 139),

·        w Jego czynach (Ps 103; 146,6-10; 136),

·        ze wszystkimi stworzeniami: materialnymi i żywymi,

          z całym kosmosem (Psi 50,6),

·        z Matką Najświętszą, Aniołami, Świętymi, duszami w czyśćcu,

        wszystkimi modlącymi się na ziemi,

·        całą indywidualną osobą: duchem, dusząi ciałem (1 Tes 5,23),

·        samym ciałem (1 Kor6,20)

·        wspólnie, społecznie.

3.      Wielbimy Boga, wyrażając uznanie, podziw całą osobą. Biblia zachęca, żebyśmy chwalili Boga:

·        głośno (Ps 27,6; 42,4; 47,1; 66,1; 95,1; 98,4 itd.),

·        śpiewając pieśń pochwalną (Ps 147,2.11),

·        z podniesionymi rękami (Ps 63,4; 134,2; 1 Tm 2,8),

·        klaszcząc (Ps 47,1),

·        przy akompaniamencie muzyki (Ps 98,5; 150,3-5)

·        tańcząc (Ps 149,3; 150,4),

·        wyrażając podziw.

Gdyż: „Pan w ludzie Swoim ma upodobanie" (Ps 149,4), „podobają się Panu", którzy śpiewają „pieśń pochwalną" (Ps 147,2.11).

4.     Uwielbienie dziełem Ducha Świętego.

Modlitwa uwielbienia, chwały, jest najwspanialszą, ale i najtrudniejszą. Sama ludzka rozumność, same siły psychiczne nie wystarczą. Konieczny jest szczególny udział Ducha Świętego. Mówi o tym Biblia:

·        tak „napełnieni Duchem Świętym" wielbili Boga: Maryja, Zachariasz, Symeon, także sam Jezus, który „rozradował się w Duchu Świętym i rzekł: »Wysławiam CięOjcze...«".(Mtll,25n.;Łk 10,21.)

·        Apostołowie po Zesłaniu Ducha Świętego „głosili wielkie dzieła Boże, [...] wielbili Boga" (Dz 2,11.47), a potem

·        także ci, którzy doświadczali przez nich uzdrowienia (Dz 3,8.9; 4,21; 11,18),

·        także poganie "mówiąjęzykami i wielbiąBoga", gdy dar Ducha został wylany na nich (Dz 10,46),

·        św. Paweł nas zapewnia, że „Duch przychodzi z pomocą naszej słabości. Gdy bowiem nie umiemy się modlić tak, jak trzeba, sam Duch przyczynia się za nami w błaganiach, których nie można wyrazić słowami." (Rz 8,26),

·        to pod działaniem Ducha Świętego otrzymujemy dar uwielbienia, a także wolność (2 Kor 3,17), która jest potrzebna przy uwielbieniu;

·        to On obdarza charyzmatycznym darem modlitwy w językach, śpiewu, jubilacji,

·        to On „przenika wszystko, nawet głębokości Boga samego" (1 Kor 2, 10)
i prowadzi do ogłaszania, wyśpiewywania chwały Bożej, zanurzenia, zatopienia się w Bogu, zachwycania się i „upojenia Bogiem", do „kosztowania Boga" (Ps 34, 9), do „zasmakowania, jak słodki jest Pan" (1P 2,3).

Wielbienie Boga to życie wiarą, miłością, to głębokie uznawanie, że Bóg jest przed wszystkim i ponad wszystko, „wyrywanie się z siebie", „wstępowanie" tam, gdzie mieszka Bóg w chwale.

Uwielbienie w Duchu Świętym podnosi godność ludzką, tam, gdzie jest naprawdę życie, skąd życie pochodzi.

Uwielbienie to przygotowanie do chwały wiecznej, do doświadczenia tego, czego „ani oko nie widziało, ani ucho nie słyszało, ani serce człowieka nie zdołało pojąć, jak wielkie rzeczy przygotował Bóg tym, którzy Go miłują" (1 Kor 2,9).

W uwielbieniu trzeba się ćwiczyć - a potrzebne jest w tym współdziałanie
z Duchem Świętym - by wzrastać w Jego darach i charyzmatach dla chwały Boga Najwyższego.